Voor het eerst sinds acht jaar heeft AZ een wedstrijd gewonnen in de Kuip. Door deze belangrijke overwinning stijgen de Alkmaarders naar de derde plek, terwijl Feyenoord blijft steken op de tiende plek.
Deze analyse toont hoe de aanpassing bij AZ en de wisselwerking Wijndal – Idrissi de sleutel waren tot het succes voor AZ.
AZ past zich aan
Uit de opstelling van AZ kon al worden opgemaakt dat de Alkmaarders zich gingen aanpassen aan Feyenoord. Rechtsback Sugawara begon op de rechtsbuiten positie, terwijl Calvin Stengs als aanvallende middenvelder startte.
AZ koos hiervoor vanwege de veelal opkomende Haps. Sugawara had daarom ook de opdracht gekregen om bij balverlies helemaal mee terug te lopen om het gevaar van de linksback van Feyenoord af te stoppen.
Wat verder opviel was hoe AZ de Rotterdammers onder druk wilde zetten. Op het moment dat de ploeg van Slot druk gaf op de helft van de tegenstander, werd de formatie veranderd naar een 4-4-2 formatie. Nummer 10 Stengs positioneerde zich op deze momenten naast Boadu, om op deze manier het centrale duo van Feyenoord snel onder druk te zetten.
Deze manier van druk zetten werkte, vooral in het eerste gedeelte van de eerste helft, erg goed. Feyenoord had al veel moeite om de bal in de ploeg te houden, laat staan om de bal op de helft van AZ te krijgen.
De rol van Berghuis
Ook Feyenoord had de veldbezetting iets anders neergezet. Berghuis begon de wedstrijd op papier als rechtsbuiten. In de praktijk dook de aanvaller in balbezit vooral op in de as van het veld. Zo positioneerde Berghuis zich vaak als een nummer 10, terwijl hij ook regelmatig ver uitzakte om aanspeelbaar te zijn voor de centrale verdedigers.
Doordat Berghuis veelal in de as van het veld was te vinden, ontstond er veel ruimte aan de rechterkant voor Feyenoord. Deze ruimte werd veelal opgevuld door middenvelder Toornstra. Waar Berghuis dus de flank verliet om in de as op te duiken, verliet Toornstra vaak de as om richting de flank te gaan.
Het doel van deze veldbezetting was (waarschijnlijk) het veroorzaken van verwarring bij AZ. Dit lukte de Rotterdammers echter nauwelijks tot niet. De ploeg van Stam had moeite om ver op de helft van AZ te komen. De keren dat Feyenoord gevaarlijk werd, waren vooral vanuit de omschakeling.
Wisselwerking Wijndal – Idrissi
AZ wist in de eerste helft vooral gevaar te stichten via de linkerkant. Aan die linkerkant werd het gevaar gesticht door het koppel Wijndal en Idrissi. AZ probeerde dit koppel in stelling te brengen door snel van kant naar kant te spelen. Het gevolg hiervan was dat Idrissi regelmatig in een één tegen één situatie terecht kwam met de rechtsback van Feyenoord.
Op het moment dat Idrissi de bal had, zorgde Wijndal voor ‘overlap’. Door deze ‘overlap’ van Wijndal, werd Geertruida steeds gedwongen tot het maken van een keuze: druk houden op Idrissi of meelopen met Wijndal. De back van Feyenoord koos er in die situaties voor om bij Idrissi te blijven, waardoor Idrissi op zijn beurt Wijndal steeds in de diepte kon bedienen.
Op het moment dat de bal naar Wijndal was meegegeven, zorgde AZ ervoor dat de back drie afspeelmogelijkheden had: iemand bij de eerste paal, iemand bij de tweede paal en iemand tussen de penaltystip en de rand van het strafschopgebied.
Nadat deze wisselwerking in de openingsfase een aantal keer leidde tot gevaarlijke momenten zonder succes, wist AZ in de 39e minuut de openingstreffer te maken. De bal werd via Boadu geopend naar de linkerkant waar Idrissi in een één tegen één situatie kwam. Opnieuw zorgde Wijndal voor de ‘overlap’, waarna Boadu de laag gegeven voorzet rustig langs Vermeer tikte.
Feyenoord hinkt op twee gedachten
In de tweede helft valt de ploeg van Stam uit elkaar. Dit komt doordat de helft van het team hoog druk wilde zetten, terwijl de andere helft naar achteren liep op deze momenten. Hierdoor ontstonden er enorme gaten op het veld, waardoor AZ steeds makkelijker onder de druk van Feyenoord uit kon spelen.
Naast het feit dat de ploeg niet meer compact stond bij balverlies in de tweede helft, waren de Rotterdammers in balbezit erg onrustig. Toornstra gaf na de wedstrijd het volgende aan:
“De tweede helft spelen wij veel te gehaast. Veel te snel die bal naar voren, waardoor je daarna weer achter die bal aan moet […]. Ons plan was geduld aan de bal, bal van links naar rechts proberen te krijgen. In de eerste helft lukte dat nog redelijk, bij fases ook minder hoor. In de tweede helft worden we veel te ongeduldig, en dat kwam het spel niet ten goede.”
Precies dat gehaaste spel van Feyenoord was de inleiding voor de 0-2 van AZ. Kokcü veroverde de bal halverwege de eigen helft, waarna de middenvelder de bal achteruit speelde op Haps. De linksback van Feyenoord probeert met een pass over 40 meter spits Sinisterra te bereiken. Vlaar wist voor de spits van Feyenoord te komen, waarna er enorme ruimtes zijn ontstonden voor AZ. In die ruimte werd Stengs uiteindelijk aangespeeld, waarna de aanvaller in alle ruimte kon aanleggen en binnen schoot.
Conclusie
Het strijdplan van Arne Slot bleek het winnende te zijn. Door Sugawara op rechtsbuiten te positioneren, wisten de Alkmaarders het gevaar van Haps bij Feyenoord af te stoppen. Door het goede spel en de voorsprong werd Feyenoord erg onrustig, waardoor het voor AZ steeds makkelijker werd om de Rotterdammers kapot te spelen.
Nog geen reacties
Geef je mening Cancel