Eredivisie-elftal van het seizoen 2013/14

Afgezien van de play-offs zit het Eredvisieseizoen er voor de meeste teams op. Tijd voor Tussen de linies om de balans op te maken en een Eredivisie-elftal van het seizoen te maken. Uiteraard op basis van de statistieken. Besloten is om een 4-1-2-3 formatie te hanteren.

Doelman – Jasper Cillessen

De keuze voor Cillessen zal weinig mensen verbazen. De in Groesbeek geboren sluitpost is statistisch gezien al zijn collega’s de baas. Geen enkele keeper kreeg minder tegendoelpunten (0,53 per 90 minuten), had meer clean sheets (0,57 per 90 minuten) en had meer reddingen per tegendoelpunt (3,17) dan hij. Dit seizoen was de definitieve doorbraak voor Cillessen en daarmee heeft hij maar mooi een plekje in dit elftal verworven.

Rechtsback – Daryl Janmaat

Voor de positie van rechtsback is gekozen voor de dynamische Daryl Janmaat (nipt boven Roberto Rosales). Janmaat won meer persoonlijke duels (ruim 52%) dan zijn concurrenten Rosales, Schmidt, Leerdam en Van Rhijn. Daarnaast ontving hij ook nog eens de minste gele kaarten van deze spelers. Wat betreft key-passes (een betere kwaliteitsvoorspeller dan assists) doet hij het net iets minder dan Rosales, maar wel een stuk beter dan de rest van zijn concurrenten. Ook wat betreft voorwaartse passes en succesvolle passes doet hij mee in de top van de Eredivisie.

Linksback – Jetro Willems

Voor sommige mensen misschien een verrassing, maar voor de PSV-fans misschien wel een bevestiging van wat ze al dachten: Willems heeft een heel behoorlijk seizoen gedraaid. Zijn verkiezing in dit elftal heeft hij wel te danken aan blessures van Boilesen. De jonge Deen is hem namelijk op bijna elke statistiek positief de baas, maar speelde wegens blessures te weinig wedstrijden om mee te nemen.
Als we de cijfers van Boilesen vergeten dan wint Willems van al zijn concurrenten meer persoonlijke duels, heeft de meeste intercepties, de meeste key-passes en het hoogste percentage passes vooruit. Alleen op passzuiverheid is Van Aanholt hem de baas. Enig puntje van kritiek is dat Willems van al deze spelers gemiddeld de meeste gele kaarten pakte.

Centrale verdediger 1 – Eric Botteghin

De Braziliaanse rots in de branding bij FC Groningen maakt een meer dan uitstekend seizoen door. Mede dankzij de verdedigende inspanningen van Botteghin eindigde FC Groningen op een keurige 7e plek in de Eredivisie. Geen speler ruimde zo vaak de bal succesvol weg uit de verdediging (9,48 keer per 90 minuten) als Botteghin. Ook komt er geen speler in de buurt wat betreft geblokte schoten en intercepties per 90 minuten. Botteghin heeft er dus mede voor gezorgd dat de tegenstanders van FC Groningen een stuk minder gevaarlijk konden worden.

Centrale verdediger 2 – Joël Veltman

Veltman had stevige concurrentie van De Vrij, Gouweleeuw, Leeuwin en Moisander. Toch won de talentvolle verdediger deze strijd. Waar Veltman zich echt heeft kunnen onderscheiden is het percentage persoonlijke duels dat hij wint (65,60). Geen enkele andere speler komt hierbij in de buurt. Ook zijn percentage goede passes (vooruit), is zeer goed. Zo speelt hij bijna 20% van zijn passes meer vooruit dan zijn collega in dit elftal, Botteghin.

Verdedigende middenvelder – Kamohelo Mokotjo

Uit een shortlist van vijf personen (Daley Blind, Kamohelo Mokotjo, Stijn Schaars, Jordy Clasie en Felipe Gutierrez) is Mokotjo de winnaar geworden. De in Zuid-Afrika geboren voetballer troeft hiermee knap enkele namen af die bij grotere clubs spelen. Van het vijftal had Mokotjo gemiddeld het beste passingspercentage (89%) en won hij veruit de meeste persoonlijke duels (67.44%). Ter vergelijking: Gutierrez won maar 45.97% van zijn persoonlijke duels. Daarnaast scoorde Mokotjo ook zeer hoog op intercepties en pakte hij de minste gele kaarten. Mokotjo is echter niet de meest creatieve speler. Zo gaf hij de minste key-passes per 90 minuten en gaf alleen Clasie gemiddeld meer passes terug dan Mokotjo. Desalniettemin blijft hij Blind nipt voor in deze verkiezing!

Aanvallende middenvelder – Dusan Tadic

Dusan Tadic mocht uiteraard niet ontbreken in ons elftal. Tadic speelde op diverse posities, maar wordt door ons gewoon geposteerd op de positie van aanvallende middenvelder. Tadic was maarliefst bij 30 van de 72 doelpunten van FC Twente direct betrokken met een doelpunt of een assist. Tadic is ook de speler die van alle spelers in de Eredivisie met afstand de meeste kansen creëerde. Ook passt hij relatief veel vooruit en wint hij opvallend veel persoonlijke duels.

Aanvallende middenvelder – Hakim Ziyech

Ziyech had grote concurrentie van Immers, Piazon en Klaassen. Ieder van deze spelers heeft zo zijn eigen kwaliteiten als we een blik werpen op de statistieken. Ziyech gaf niet alleen negen assists, maar scoorde ook nog eens negen doelpunten. Daarnaast gaf hij veel meer key-passes dan Immers en Klaassen en was hij gedurende het seizoen veel constanter dan Piazon. Ook zocht hij veel sneller de diepte met zijn passes dan zijn grootste concurrenten. Zijn passingspercentage is wel een aandachtspunt. Hier legt hij het flink af ten opzichte van zijn concurrentie. Het is hem echter vergeven in zijn eerste echte seizoen in de Eredivisie, spelend bij subtopper SC Heerenveen.

Rechtsbuiten – Quincy Promes

Voor de rechtsbuitenpositie had Promes niet heel veel concurrentie. Lasse Schöne, Bilal Basacikoglu en Christian Atsu waren misschien wel zijn grootste concurrenten. Om Promes op rechtsbuiten konden we echter niet heen. Promes, die dit seizoen zijn debuut in de Eredivisie maakte, scoorde direct 11 keer en gaf ook nog eens 8 assists. Een ongekend hoog aantal voor een buitenspeler die debuteert in de Eredivisie. Daarnaast verstuurde hij ook nog eens de meeste key-passes.

Linksbuiten – Memphis Depay

Depay heeft dit seizoen een geweldige ontwikkeling doorgemaakt. De aanvaller nam van alle Eredivisiespelers de goal het meest onder vuur. Hij bracht zichzelf maar liefst 162 keer in schotpositie. Dit zijn cijfers waar alleen een Balotelli, Messi, Ronaldo en Suarez aan kunnen tippen. Niet altijd treffen de schoten van Depay doel, maar op de lange termijn geldt: hoe meer je schiet, hoe meer je scoort. Dit seizoen maakte hij 12 doelpunten en staat hiermee in de top tien van topscorers van de Eredivisie. Ook geeft Depay veel meer key-passes dan zijn concurrenten. Depay geeft per 90 minuten gemiddeld 2,64 key-passes, terwijl zijn grootste concurrent Boëtius maar 1,27 key-passes per 90 minuten geeft. Ook wint hij meer persoonlijke duels dan Jean-Paul Boëtius, Roy Beerens, Bryan Linssen en Filip Kostic.

Spits: Alfred Finnbogason

Vorig seizoen maakte Finnbogason 24 doelpunten voor SC Heerenveen. Dit seizoen heeft hij zichzelf weer overtroffen, 29 maal vond hij het net. De IJslander verkeert dit seizoen in bloedvorm. Vanaf speelronde 18 wist hij zelfs in alle duels te scoren waarin SC Heerenveen tot scoren kwam. Maar niet alleen vanwege zijn doelpunten is hij verkozen tot spits in ons elftal. Ook vanwege de vele assists die hij dit seizoen gaf. Want naast afmaker, is Finnbogason dit seizoen ook een uitstekende aangever gebleken. Met tien assists gaf alleen Tadic meer assists dit seizoen. Met 39 goals/assists is Finnbogason bij ruim 54% van de doelpunten van Heerenveen direct betrokken geweest. Pelle en Finnbogason ontliepen elkaar niet veel dit seizoen. Maar Finnbogason heeft het qua harde statistieken beter gedaan dan Pelle (die tevens wat wedstrijden miste door domme schorsingen).