Sarrivederci

Stel je eens voor: de Beatles geboren in Thailand. Enkel Thais sprekend. Razend populair in eigen land, terwijl de rest van de wereld er niks van verstaat en ze nauwelijks kent. Met een fantastische zanger en songwriter. Dit lijkt misschien fantasie, maar dat is het niet.
Yuenyong Opakul, beker bekend als Aed Carabao, schreef al meer dan 1000 liedjes en is misschien wel de meest getalenteerde songwriter ter wereld. Aldus de Thaise bevolking. Met zijn rockband ‘Carabao’ brak hij in 1982 door bij het grote publiek. En wisten zij twee jaar later maar liefst vier miljoen stuks te verkopen van hun meest populaire album: ‘เมดอินไทยแลนด์’.
De songs van Carabao zijn een mix van allerlei stijlen en variëren van liefdesliedjes tot teksten die sociale en politieke issues bespreken. Hierin uiten zij openlijk kritiek op tal van misstanden. Niet evident in een land waar de ‘roodhemden’ en de ‘geelhemden’ elkaar niet kunnen luchten of zien.

Energie

Maar goed, in 2002 besloot Aed dat hij het Thaise volk meer wilde geven dan enkel hoop. Om in het vies warme Thailand de dag goed door te komen heb je energie nodig! En wat geeft er nou meer energie dan een blikje energy drink met een waterbuffel erop?
Blijkbaar weinig, want de Thai zijn razend op deze blikjes. In het land waar de Thaise uitvinder van Red Bull stierf als multimiljardair, wist Carabao het op één-na-grootste marktaandeel te bemachtigen. En dat in het land dat wereldkampioen energiedrankjes drinken is. Zo drinkt de gemiddelde Thai maar liefst 4x zoveel energiedrankjes als de gemiddelde Amerikaan!
In tegenstelling tot hun muziek, probeert Carabao met hun energiedrankjes wel de rest van de wereld te veroveren. En daar is natuurlijk de nodige marketing voor nodig. Zo is Carabao tegenwoordig de shirtsponsor van Reading, de sponsor van de training kits van Chelsea en de hoofdsponsor van de League Cup. Hierdoor veranderde de naam van de tweede beker van Engeland van EFL Cup naar Carabao Cup.

Finale

Uitgerekend Chelsea stond zondag in de finale van die Carabao Cup. Tegen de gedoodverfde favoriet Manchester City. Die onder leiding van Pep Guardiola op jacht zijn naar de ‘quadruple’.
Oftewel, het winnen van de Premier League, Champions League, FA Cup en de Carabao Cup in één seizoen! Door de 6-0 zeperd in de competitie begon Chelsea de wedstrijd met knikkende knietjes en was het enige devies: voorkomen dat Manchester City zou scoren.
Een pittige kluif, maar warempel slaagde Chelsea er ook nog in. De bus werd als vanouds geparkeerd en er was haast geen doorkomen aan voor City. Met als gevolg een wat saaie wedstrijd die in 0-0 eindigde. En net als in de meeste verlengingen was er ook ditmaal weinig spanning te beleven.

Kepa

Totdat Kepa Arrizabalaga opeens voor de tweede keer aan een blessure behandeld moest worden. Bij een redding op een schot van Agüero schoot de kramp er bij de keeper in. En met nog enkele minuten op de klok en de penaltyserie dus al in het vooruitzicht, twijfelde Sarri geen moment en besloot hij Kepa te wisselen. Althans, dat dacht hij, want wat er vervolgens gebeurde had een absurd hoog Comedy Capers gehalte.
Op eigen houtje besloot Kepa namelijk dat hij prima verder kon spelen en weigerde hij minutenlang het veld te verlaten. Sarri, die toch al baalde dat hij een half uur langer niet had kunnen roken, was door het dolle heen en dreigde het stadion te verlaten. Uiteindelijk kwam Sarri terug, bleek Rüdiger in de drinkpauze ook een uitstekende bodyguard te zijn en blunderde Kepa bij de penalty van Agüero. Winst voor City, de eerste van de vier.
Maar wat nu te doen met Kepa? Die muiter nooit meer opstellen? Een jaartje verhuren aan Vitesse, zodat die ook een keer een fatsoenlijke keeper hebben? Een berisping en een geldboete? Vermoedelijk zal het wel weer het laatste worden. Kepa is immers de duurste keeper aller tijden en hij heeft nog een contract tot 2025. Dus de centen bepalen helaas.
Maar als ik Sarri was zou ik het wel weten. Bij dit Chelsea valt toch geen eer te behalen. Een snotneus die je zo te kijk zet. Een aanvoerder die er niets aan doet. Een selectie die kwaliteit mist om mee te doen voor het kampioenschap. Een transferban op zak.
Nee, ik zou vanaf nu lekker met Willy gaan spelen. En o ja, de volgende keer ook maar weer gewoon Barkley inbrengen voor Kovacic. Die komt tenminste wel naar de kant.